Ardennen-test

De ruimte waar ik zat leek sprekend op een Russische stolovaya: een deprimerende kantine waar het meeste meubilair, en sommige kruidenpotjes in de keuken, nog stammen uit de Sovjet-Unie. Alleen was het op deze februari-avond niet -30, maar plus 30 graden. Na een lange busreis vond ik het enige restaurant in het dorp. Er flikkerde een tl-balk, rond de balk vloog een enorme mot. De serveerster maakte mij duidelijk dat ik mijn avondeten minstens twee uur van tevoren had moeten bestellen. Het enige wat ze nog hadden waren twee roti-broodjes en een pannetje met linzen, waar ik al een uur en een kwartier op zat te wachten.

De enige andere mensen die zo idioot waren om hier te eten was een Duits stelletje. Ik kon niet verstaan waar het over ging, maar het was duidelijk dat ze ruzie hadden. De volgende ochtend zat de jongen in zijn eentje in dezelfde ruimte met zijn ontbijt: een roti-broodje en wat linzen. Ik ging bij hem zitten. Hij vertelde mij dat ze nog maar twee maanden samen waren, en hadden besloten samen een reis naar een avontuurlijk en exotisch land te maken. Dat bleek geen goed idee: zijn vriendin had zojuist het eerste vliegtuig richting Heimat genomen.

Een verre reis maken als je elkaar nog maar net kent is een zeer riskante onderneming. Voor iedereen met dit soort plannen: doe eerst de Ardennen-test. Ga een lang weekend met je nieuwe vlam buiten het seizoen naar de Ardennen, ergens in de buurt van Spa en Stavelot. Zorg dat het alle dagen druilerig doorregent. De bed and breakfast kostte een godsvermogen, maar al het geld is uitgegeven aan gouden ornamenten en purperen doeken in de kamer; zeep, handdoeken en wc-papier ontbreken. Elke ochtend zit je met de vrouw des huizes aan tafel die haar dochter aan een stuk door uitscheldt en in het Frans tegen je blijft praten, terwijl je al meerdere keren hebt duidelijk gemaakt dat je geen Frans spreekt. Overdag is het weer zo slecht dat je samen maar een grottencomplex in duikt, die grotendeels wordt bevolkt door kinderen met een poepluier.

's Avonds eet je een vieze pizza op een terras, waar je hardnekkig blijft zitten onder een parasol in de stromende regen, terwijl je je afvraagt wat je in vredesnaam de resterende drie dagen gaat doen. Kortom, c'est pas du romantique, maar dat is ook precies de bedoeling. Was het lange weekend ondanks de tegenslagen grappig en zelfs bij vlagen romantisch? Gefeliciteerd, jullie zijn klaar voor het grotere werk. Leek de vakantie meer op een Ardennen-offensief? Jullie passen prima bij elkaar. Maar ga niet samen naar een exotisch en avontuurlijk land.

In: Parool 12 maart 2011
Eerdere columns verschenen in de bundel Van Moskou tot Medan (Prometheus)