CO2-karma

Even een update van mijn twintig jaar oude Jaguar: hij rijdt nog prima. Ik heb hem nog maar één keer naar de garage gebracht en dat kwam omdat ik vond dat je wel degelijk met je antenne omhoog door de wasstraat kan rijden. Ik kreeg hem niet helemaal omlaag en de antenne zag er stevig genoeg uit. En die zwabberdingen zien er altijd zo zacht uit! De man van Loogman waarschuwde mij nog, maar mijn koppigheid won. Binnen een seconde vloog de antenne eraf.
Verder heeft iemand een diepe kras in de zijkant gemaakt over de volle lengte. En blaast de ventilatie op willekeurige momenten met een willekeurige warmte. Maar het belangrijkste: hij rijdt nog steeds als een vliegend tapijt.
Wel zit ik nu met een nieuw probleem: echt zuinig is de Jaguar niet, ik heb niet voor niets twee uitlaten. Op een koude februari-ochtend komt er zoveel rook uit dat de auto mij doet denken aan de Hoogovens die plotseling tussen de duinen opdoemen. Daar zat ik over te piekeren, tot ik op een artikel stuitte dat ging over de CO2-overschotten die worden veroorzaakt door de vleesindustrie. Wat blijkt: het is beter voor het milieu om als vegetariër een jaar rond te rijden in een Hummer, dan een jaar te fietsen en vlees te eten. En dan zwijg ik nog over de boeren en scheten die koeien laten, die vol zitten met methaan, het allerergste broeikasgas.
Daarom ben ik sinds een paar maanden een parttime vegetariër. De extra uitlaat aan mijn auto compenseer ik met de twee dagen in de week dat ik geen vlees eet. En daarmee is de cirkel rond: ik ben vegetarisch opgevoed. Toen ik een kind was wist ik niet beter. Regelmatig kwamen vrouwen in ons huis groenten koken. Met als dieptepunt een macrobiotische vrouw die in de achtertuin wat bladeren bij elkaar scharrelde en met een komkommer in de oven deed. Op mijn zestiende namen vrienden mij mee naar de McDonald’s, en sindsdien eet ik vlees.
Ik verblijf op dit moment tijdelijk in een land waar bijna iedereen vegetarisch is. Het eten is zo lekker, origineel en avontuurlijk dat ik geen seconde vlees mis. Vlees eten is helemaal niet erg, maar een beetje minder kan best. En het is ook nog eens goed voor uw CO2-karma. Dus mocht u van plan zijn met uw Landrover naar Oostenrijk te rijden, of heeft u een winteravond doorgebracht op een terras op het Spui onder een straalkacheltje, zeg ik: geen nood, broodje falafel.


In: Parool 5 maart 2011
Eerdere columns verschenen in de bundel Van Moskou tot Medan (Prometheus)