Jelle Brandt Corstius – vreest het ergste

Ik was in de Russische stad Vologda, in een regio die zelfs in Rusland bekend staat om buitenmatig drankgebruik. Ik was daar beland vanwege een opmerkelijk stukje dat ik een jaar geleden in de krant had gelezen. Het ging over een man uit Vologda die met zijn maten wat was gaan drinken, ruzie had gekregen waarbij een van zijn vrienden een mes in zijn rug had gestoken, en met het mes in zijn rug naar huis was gelopen en in slaap was gevallen. Zijn vrouw ontdekte de volgende dag het mes. Meest opmerkelijke detail vond ik nog wel dat hij voor hij ging slapen nog wat eieren had gebakken. Met een mes in zijn rug.
Vologda leek mij dus wel een goede bestemming voor een uitzending over alcohol. Helaas wilde de man met het mes in zijn rug niet praten (of preciezer, zijn vrouw wilde dat niet), dus togen wij naar de vereniging ‘Optimist’. De leden van deze vereniging zijn herstellende van een verslaving – vaak drank – en vieren dat door regelmatig samen te komen en emmers ijskoud water over zich heen te gooien.
De meeste mensen van de vereniging waren wat ouder, waardoor Marina nog meer opviel. Zij was jong en had niet het uitgebluste gezicht zoals de meeste aanwezigen. Zij vertelde dat ze uit een alcoholisten gezin kwam, en dat zij vanaf haar zestiende flink dronk. In de twee weken dat zij bij Optimist kwam dronk zij al geen druppel meer. Wel gooide zij elke ochtend een emmer water over zich heen in de vrieskou – die week was het -20.
Om de een of andere reden vond ik haar intrigerend, dus besloten wij haar de volgende dag thuis op te zoeken. Om echt van de drank af te komen had ze iets voor zichzelf gehuurd. Het was een bouwval, en aan de muur hing nog een foto van een pin-up, ik denk van de vorige bewoner. Maar Marina was trots op haar onafhankelijkheid.
Ik vond haar aan de telefoon al wat lodderig klinken, maar toen ik haar zag wist ik het zeker: Marina was dronken. Op haar divan vertelde zij de tragische familiegeschiedenis, over haar oom die dronken uit het raam sprong en haar vader die haar moeder sloeg als hij teveel had gedronken. En haar moeder die dronk om het slaan te vergeten. En dat zij zo blij was geen slaaf van de fles meer te zijn. Haar vriendje, met een duidelijke kater, zat naast haar en knikte beleefd mee. Toen ik vroeg hoe zij haar toekomst zag antwoordde ze: ‘Ik hoop dat ik verkoopster kan worden in een winkel. En Vova vrachtwagenchauffeur. Dat zou mooi zijn’.


In: Trouw 24-02-2010