Jelle Brandt Corstius - slaapt door een Moluks feest

Ik had van de dokter het advies gekregen rustig aan te doen in de maanden na de breuk van mijn ruggenwervel. Het probleem was dat ik een week voor het ongeluk met een vriend een ticket naar Indonesië had gekocht. Op de een of andere manier moest ik dus rustig aandoen combineren met reizen naar Indonesië, wat volstrekt tegen mijn natuur is.

Ondanks alle goede voornemens belandde ik toch op een heftig op en neer bewegende speedboat van het eiland Ambon naar het eiland Saparua in de Molukken. Kennelijk is de lust om te reizen niet een knopje dat je zomaar om kan zetten.

We hadden niet de moeite genomen om te reserveren, omdat hotels in Indonesië - op Bali na - over het algemeen alleen maar worden bevolkt door receptionisten en een enkele mier in een spinnenweb. Niet op Saparua, waar uitgerekend op die dag een reünie was van de Molukse diaspora. In Fort Duurstede kwamen wij een Molukker tegen die zo gehuld was in zijn sarong dat alleen zijn gezicht zichtbaar was. Verrassend genoeg heette hij Frits. Zoals ik het begreep wist hij nog wel een slaapplekkje op de noordkust van het eiland. Met Frits, en zijn vriend Kees reden we achterop de brommer dwars door het eiland, waar een sterke geur van kruiden hing. Het was alsof we door ontbijtkoek reden. De geur was afkomstig van de kruidnagelsdie die nonchalant langs de kant van de weg te drogen lagen. Vroeger waren die kruidnagels hun gewicht in goud waard, wat de bron was van zoveel rijdom voor de Nederlanders en ellende voor de Molukkers.

Frits en Kees leidden ons door de jungle op een paadje dat alleen voor hen zichtbaar was. Na een half uur toonde Frits ons met een weids gebaar klein schitterend strandje. Dat kwam mooi uit, want ik stond op het punt om uit elkaar te vallen. Maar behalve het mooie strandje was er geen hotel, of wat voor bebouwing dan ook. Dus gingen we weer terug over het eiland. De kruidnagelen, die op de heenweg nog groen waren, waren in de tussentijd donker gekleurd door de meedogenloze Molukse zon. Vraag mij niet hoe, maar we vonden een slaapplek. Buiten was de Molukse reünie vol aan de gang, maar ik had de kracht niet om mij in het feest te werpen. Kennelijk is er wel degelijk een knopje om de reislust uit te zetten. Ik viel in slaap met het meerstemmig gezang van mannen en gitaren, dat tegelijk mooi en triest klonk.