Ik zag de jongen scharrelen bij het vitaminenschap van een Etos in de Jordaan. Ik kom vaker bij deze Etos, het is een sympathieke winkel. Laatst zei een van de verkoopsters tegen een vrouw die een antirimpelcrème wilde kopen: “U bent nog te jong om deze crème te gebruiken.” Sindsdien is het mijn favoriete drogist.
De jongen was een jaar of elf en had een rood hoofd. Hij keek geconcentreerd naar de verschillende doosjes vitaminen, maar het was duidelijk dat hij niet voor de vitaminen kwam. Het is het gedrag van pubers die condooms gaan kopen bij de drogist: eerst wat andere spullen kopen, dan valt het minder op is de gedachte. Maar de jongen leek mij te jong voor condooms. Bovendien kun je die tegenwoordig zonder schaamte via internet bestellen.
Ik moest denken aan toen ik zo oud was als de jongen. Af en toe, als een van mijn zussen zo’n last had van ongesteldheid dat zij het huis niet uit kon, stuurde ze mij eropuit om maandverband te kopen. Het is de harde wereld van een moederloos gezin. Gespannen liep ik dan naar de Portegiesdrogist in de Beethovenstraat. In die tijd was de nouveau riche nog niet neergestreken in de Beethovenbuurt en had je gewoon nog een drogist in de straat.
Binnen wachtte ik tot er wat minder mensen bij de kassa stonden en vulde intussen een zakje met snoep. Wie denkt dat ik maandverband ging halen omdat ik zo’n goed mens was, heeft het mis: ik eiste van mijn zusjes altijd twee kwartjes snoepgeld. Als er geen klanten meer waren, rende ik met de snoep en een pakje maandverband naar de kassa, waar ik gelijk om een zakje vroeg. Door het zakje heen kon je het maandverband nog steeds zien, en als ik dan de straat overstak was ik ervan overtuigd dat de ogen van alle passanten op dat zakje gericht waren en dat ze dan dachten: Wat een rare jongen, die loopt rond met maandverband!
En ja hoor, de jongen griste ook een pakje maandverband uit het schap en sloot aan in een lange rij. Amateur. Ik sloot achter hem aan. Terwijl hij dichter bij de kassa kwam, werd zijn hoofd zo mogelijk nog roder en rode plekjes verspreidden zich over zijn nek. Toen hij eenmaal aan de beurt was en de caissière geheel gedachteloos het maandverband scande zonder hem ook maar aan te kijken, stond hij op het punt van huilen en piepte tegen de caissière: “Het is niet voor mij!”
In: Parool 5 februari 2011
Eerdere columns verschenen in de bundel Van Moskou tot Medan (Prometheus)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
Hoi Jelle,
Jij mag ook maandverband voor mij kopen.. Want dat kan je volgens mij toch wel heel erg goed!!
Ik heb het volgende motto voor 2011: K.I.S.S. (jou natuurlijk wel bekend)..
Daarbij is een G.D.G.V. ook altijd meegenomen..
Complimenten over hoe je Zomergasten hebt gedaan..
Weet je wat ik leuk vond: het gesprek met Aaf. Ik dacht de hele tijd: wat hebben die twee een leuk contact... een tijd later zag ik je weer op t.v. en ik moest ook gelijk weer aan die desbetreffende Zomergasten denken.. en toen kwam de aaf uit de mouw.. jullie zijn broer en zus.. Heel erg leuk!!
Als je nog meer over mijn motto's wil weten dan kan je me mailen (of uiteten nemen..)
gr. As (weldegelijk: een fan)
Hej Jelle,
Jij was dan toch een stuk liever voor je zussen dan mijn broertje was voor mij. Tijdens een kampeervakantie werd ik voor het eerst ongesteld. Toen een groepje vakantievrienden ons wenkte om mee te gaan zwemmen, riep mijn broertje knetterhard over de camping: "Nee, wij kunnen vandaag niet. Mijn zus is net loops geworden!"
Nienke
http://twitter.com/#!/nienkekloos
Het was wel weer erg leuk Jelle maar de rectie van Nienkekloos ... ROFL! Hopelijk krijg ik niet de gibberlach bij de opera vanavond want zo'n zin blijft vaak urenlang door mijn hoofd spoken!
Een reactie posten